(uit Spinsels van 9 okt 2023)
Lang leve internet. Ik vond er zomaar (oké, de juist zoekterm vinden was wel een dingetje) deze prachtige foto van mijn familie. Met mijn betovergrootmoeder in het midden. Opvallend hoe treurig ze kijkt. Als kers op de taart staat ook mijn overgrootmoeder erbij, de jonge vrouw die achter haar moeder staat. Ik schrik er bijna van hoe ik (en mijn moeder ook) op mijn overgrootmoeder lijk.
In mijn vrouwenlijn opstelling was er een dynamiek te zien bij mijn betovergrootmoeder die ik nu zou beschrijven als schaamte. Ik weet niet waarvoor zij zich schaamde, en zelfs niet of het waar is. Uiteindelijk doet het er niet toe of ik weet wat er gebeurd is in haar leven. Ik heb mijn eigen leven te leiden. En sinds die opstelling kan ik dat vrijer doen.
Het resulteert nu in een pilot voor een vrouwenlijn workshop