Laatst begeleidde ik een workshop over ongevraagd advies geven. Advies geven is niet makkelijk. En een advies geven waar niemand je om gevraagd heeft is al helemaal een drama.
Het is in het belang van je organisatie om advies te geven. En om te zorgen dat je advies zal landen. Gevraagd of niet. Je hebt misschien wel een briljant idee om veel geld te besparen, de kwaliteit zienderogen te vergroten of om de organisatie te behoeden voor fouten. En dat is waardevol voor je organisatie. En vaak wordt het ook van je verwacht of je nu adviseur, projectleider of interimmanager bent.
Tijdens de workshop ontstond verwarring waar we het nu precies over hadden: ongevraagd of ongewenst advies. De woorden werden door elkaar heen gebruikt. Alsof een ongevraagd advies ook ongewenst is. Een van de deelnemers tekende een mooie metafoor: als een slagroomtaart voor de adviseur, maar stinkend hoopje voor de ontvanger.
Is jouw ongevraagde advies wel eens ongewenst?
Kijk, jij bent een professional en dus ga ik er van uit dat de inhoud van je advies echt waardevol is. En daarmee dus in principe ongelofelijk gewenst door je organisatie. Maar dat betekent natuurlijk niet dat je advies met open armen wordt ontvangen.
Tijdens de workshop werd vooral gesproken over de verbinding tussen jezelf en de ontvanger van het advies. En dat een goede verbinding cruciaal is bij het laten landen van een advies. Verbinding gaat over het proces en de relatie en niet over de inhoud van je advies.
Hoe speel jij het spel van ongevraagd adviseren?
Denk eens terug aan een advies dat je ongevraagd hebt gegeven. Een briljant advies, zeer waardevol voor je organisatie maar toch ongewenst. Zo’n advies waarvan je nog steeds baalt dat er niks mee gedaan is.
Loop eens na wat het proces was dat je volgde. Waar was de ander op gefocust? Was hij/zij geïnteresseerd in wat je zei? En vice versa? Deelde je je zorg of richtte je je op de oplossing? Wat was je zorg eigenlijk? Wees heel eerlijk naar je jezelf: Had je echt een goede verbinding met degene die je het advies gaf?
Ik wacht je antwoord niet af. Vooringenomen dat je antwoord een duidelijk NEE is. Weg verbinding. Ik loop het risico dat deze blog voor jou niet meer is dan een stinkend hoopje…
PS Als dat zo is nodig ik je uit voor een kop koffie. Met taart☺.